-
1 połam|ać
pf (połamię) Ⅰ vt to break (up), to break up [sth] [gałęzie, patyk]- połamać sobie ręce/nogi to break one’s arms/legs- uciekał tak, że mało sobie nóg nie połamał he was fleeing at breakneck speedⅡ v imp. pot. stał w przeciągu i go połamało he’d been standing in a draught and now he can hardly move a. he feels all achy Ⅲ połamać się [krzesło, drzewo] to break (up)■ połamać komuś kości a. gnaty to break every bone in sb’s body; to beat the living daylights out of sb pot.- połam ręce/nogi! a. połamania rąk/nóg! pot. break a leg! pot.- na jego nazwisku można sobie język połamać he’s got an unpronounceable (sur)name- połamać sobie zęby na czymś to fail in sth (after much effort)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > połam|ać
-
2 połamać
-mię, -miesz; vb od łamać* * *pf.- mię -miesz break; można sobie na tym język połamać it's a really hard tongue-twister; połamać sobie zęby na czymś knock l. wear o.s. out trying to do sth; mało sobie nóg nie połamał he was running at breakneck speed, he was rushing headlong.pf.get broken.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > połamać
См. также в других словарях:
połamać — 1. Połamać sobie zęby na czymś «nie poradzić sobie z jakimś trudnym zadaniem»: Aż dziwne, jak ten najostrzejszy wróg komunizmu w swych ostatnich powieściach połamał sobie na nim zęby. T. Drewnowski, Próba. 2. pot. Połam, złam ręce i nogi; złam… … Słownik frazeologiczny
połamać — dk IX, połamaćmię, połamaćmiesz, połamaćłam, połamaćał, połamaćany «złamać wiele rzeczy albo złamać coś w wielu miejscach» Wiatr połamał gałęzie. Połamać drąg, kij na kawałki. Połamać sobie ręce, nogi. ◊ Ktoś o mało nóg nie połamie «ktoś bardzo… … Słownik języka polskiego
